AFRIKAANSE OPSOMMING: Menslike immuungebrekvirus (MIV) en Verworwe immuniteitsgebrek sindroom (VIGS) is een van die grootste uitdagings waarvoor werkgewers vandag te staan kom, en behoort die stukrag te wees vir ’n deeglike ondersoek om die voorkoms van hierdie toestand in die werkplek so akkuraat as moontlik te bepaal.So ’n ondersoek kan lig werp op toekomstige demografiese arbeidsmagtendense en verwante koste, byvoorbeeld verlies aan produktiwiteit en dienslewering weens afwesigheid, ’n toename in aftredes, en stygende sieke- en pensioenfondseise wat waarskynlik ingedien sal word. Daarbenewens kan so ’n ondersoek die werkgewer in staat stel om noukeuriger vir die toekoms te beplan, vanuit die oogpunt van finansies sowel as menslike hulpbronne.Daar is egter ’n neiging by werkgewers om MIV/VIGS steeds as ’n maatskaplike of samelewingsprobleem eerder as ’n besigheidspesifieke risiko te beskou. Onkunde is meestal die rede hiervoor. Werkgewers neig om weg te skram van direkte risikobestuur, dikwels met die argument dat dit die regering se plig is om MIV/VIGS-opleiding en gesondheidsorg te voorsien. Sodoende word die bestaande verhouding van ‘ekwilibriumkonvergensie’ tussen die staat, sakesektor en arbeid verydel.MIV/VIGS moet soos ander groot geïdentifiseerde sakerisiko’s beskou, gemeet en proaktief bestuur word, net soos met wisselkoers wisselvalligheid, politieke en infrastrukturele risiko’s, en persoonlike en batesekuriteit.Hoewel hierdie risikofaktore dwarsoor die wêreld bestaan, en sommiges in ander wêrelddele groter is, het hul gekombineerde uitwerking veral in Suider-Afrika ernstige implikasies vir investering en die koste om hier sake te doen.Soos alle ander sakerisiko’s moet die hantering daarvan multidimensioneel wees:• Identifiseer, meet en bestuur die risiko; plaas MIV/VIGS eerste op die direksie se agenda.• Stel senior beamptes aan om die risiko te bestuur.• Evalueer bestuurstrukture en intervensie stappe gereeld.• MIV/VIGS opleiding is die sleutel, vir bestuurslede sowel as werknemers.Risikobestuur moet holisties wees. So byvoorbeeld is dit nutteloos om gesondheidsorg sonder proaktiewe pasiëntebestuur te voorsien. En net soos wat behandelingsplanne sonder befondsing sinloos is, is dit futiel om goed befondsde voordeelplanne te skep as behandeling nie toeganklik is nie.Die doel van hierdie studie is om die proses wat Old Mutual (SA) gevolg het om die voorkoms van MIV onder sy 13 000 permanente werknemers landwyd te eksploreer. Die statistiese uitkoms sal dan gebruik word om te bepaal of Old Mutual (SA) wel sy doelwitte in terme van werknemersgelykheid sal bereik en behou, gegewe die MIV/VIGS pandemie. Vooruitskouings oor die implikasies van MIV/VIGS vir Old Mutual (SA) moet met die nodige omsigtigheid benader word, alhoewel hierdie studie aandui dat dit moontlik implikasies kan inhou vir werkverskaffing in die toekoms, gegewe die wetlike vereistes vir die verskeie aangewese groepe.MIV/VIGS lei nie net tot siekte, ongeskiktheid en dood onder Old Mutual (SA) se werknemers nie. Tesame met ernstige ekonomiese en emosionele ontwrigting vir hul gesinne, verhoog dit ook die koste om in Suid-Afrika sake te doen. Hierdie koste sluit die volgende in:• verhoogde gesondheidsorgkoste;• meer eise vir aftree-, pensioen- en doodsvoordele;• laer produktiwiteit namate afwesigheid van die werk styg weens siekte, hetsy eie of siek familielede na wie omgesien moet word; en• verhoogde koste vir personeelwerwing, arbeidsomset en opleiding weens die verlies van ervare personeel.
